اي شهيد!
اي آنكه بر كرانه ازلي و ابدي وجود بر نشسته اي دستي بر آر و ما قبرستان نشينان عادات سخيف را نيز از اين منجلاب بيرون كش .
(شهيد سيد مرتضي آويني)

هنوز خورشید گیسوان طلائی اش را پریشان نکرده بود و هنوز آسمان به یمن میلاد حسین بن علی(ع) نور باران نشده بود ،که او با صدای ممتد گریه هایش ، هل من ناصر حسین (ع) را لبیکی جاودانه گفت.

او آمد تا در صفیاران آخرالزمانی سیدالشهدا (ع) ، قرار گیرد و بت شکن قرن ،تبری شود به برندگی ذوالفقار.

اي شهيد!
اي آنكه بر كرانه ازلي و ابدي وجود بر نشسته اي دستي بر آر و ما قبرستان نشينان عادات سخيف را نيز از اين منجلاب بيرون كش .
(شهيد سيد مرتضي آويني)

در انتظار شهادت

شهادت گمشده ی زندگی حاجی بود . او عاشق شهادت بود . اگر جایی می نشست و با کسی صحبت می کرد ، با خاطری آزرده می گفت : نمی دانم چرا هنوز افتخار شهادت نصیبم نشده ! اگر به جبهه آمدم ، امیدی داشتم ، دلم می خواهد با شهادت پیش بسیجی ها رو سفید باشم و در برابر امام شرمنده نباشم ...

چنان از صمیم دل سخن می گفت که گاه بغض گلو آزارش می داد و عنان سخن از او می گرفت .

به نقل از محسن موحدی

اي شهيد!
اي آنكه بر كرانه ازلي و ابدي وجود بر نشسته اي دستي بر آر و ما قبرستان نشينان عادات سخيف را نيز از اين منجلاب بيرون كش .
(شهيد سيد مرتضي آويني)

امر به معروف

شهید حاج احمد کریمی در مسئله امر به معروف و نهی از منکر بسیار دقیق بود . اگر خلاف و منکری می دید ، محال بود بی اعتنا از کنار  آن بگذرد .

در هر شرایطی امر به معروف و نهی از منکر را بر خود واجی می دانست . به مرخصی که می آمد بچه ها را در مبارزه با مسائل منکراتی بسیج می کرد و با حساسیتی که داشت اجازه نمی داد کسی در شهر مرتکب خلافی شود .

او از کسانی نبود که وقتی به مرخصی می آمد ، دنبال کار شخصی خود برود و نسبت به مسائلی که در شهر می گذرد بی اعتنا باشد.

به نقل از محسن موحدی  

اي شهيد!
اي آنكه بر كرانه ازلي و ابدي وجود بر نشسته اي دستي بر آر و ما قبرستان نشينان عادات سخيف را نيز از اين منجلاب بيرون كش .
(شهيد سيد مرتضي آويني)

شال سبز

علاقه زیادی به سادات و فرزندان حضرت فاطمه (س) داشت. اوبا تمام بچه ها گرم وصمیمی بود ولی با سادات بیشتر!

حساسیت خاصی روی شال سبز آنان داشت.هر وقت بچه های گردان را باشال سبز می دید خوشحال میشد.اما اگر کسی شال سبزش را نمی بست،دستی بر شانه اش می گذاشت ومی گفت:اخوی دوباره که شال نبستی!

در مناسبت های مختلف مثل محرم وصفر،ایام فاطمیه وعید غدیر،کسی ازسادات جرأت نداشت در گردان باشد وشال سبز نبندد هر مراسمی بود آنها درکنار در می ایستادند وبه همه خوش آمد می گفتند و پذیرایی مجلس را به عهده میگرفتند. حاجی روی این مسأله خیلی جدیت داشت.او به سادات و مادر آنها حضرت (س)اظهار محبت بسیار می کرد.

راوی:ابوالفضل بستان افروز

نام: احمد                                                                   نام خانوادگی: کریمی

زمان تولد: ۱/۱/۱۳۴۰                                                        محل تولد: ساوه

میزان تحصیلات: دوم دبیرستان

شغل قبل از شهادت: پاسدار

زمان شهادت: ۲۴/۱۰/۱۳۶۵                     محل شهادت: شلمچه - کربلای ۵

اگر اسلام وكشور با ريختن خون جوانان پايدار مي‌ماند، پس اي سربهای داغ صداميان كافر، بر قلب من فرود آييد. پس اگر من شهيد شوم ناراحت نشويد بلكه خوشحال باشيد، چون من امانتي بودم كه خدا به شما داده بود و شما اين امانت را در راه خودش داديد