در عصر حاضر، هر چند انسان ها به پيشرفت هاي علمي و مادي بيشتري نسبت به قرن هاي گذشته دست يافته و ابزار کامل تري را براي تسلط بر طبيعت فراهم آورده اند، ولي در دنياي درون خود احساس نگراني و اضطراب مي کنند. درحقيقت، مي توان گفت ميان آسايش بشر و آرامش او رابطه معکوسي به وجود آمده است.
آرامش
علم با شناسايي اسرار طبيعت، انسان را در ساخت انواع و اقسام امکانات رفاهي ياري داده و تکنولوژي به عنوان رهاورد بزرگ، نقش م?ثري را در آسايش مادي انسان ايفا کرده است. با اين حال، آرامش بشر به سبب تهي شدن زندگي او از معنويت، تا حد زيادي خدشه دار شده و همين مسأله بهداشت رواني و سلامت روحي نوع بشر را به خطر انداخته است .